Aleksandr Grigorewicz Łukaszenka – prezydent Białorusi poczynając od 20 lipca 1994 roku. Od tamtej pory także jest naczelnym dowódcą Sił Zbrojnych Białorusi. Poniższy artykuł ma na celu przybliżenie sylwetki przywódcy Białorusi i jego konfliktu z demokratyczną opozycją.
Aleksander Łukaszenka dotychczas był wybierany na stanowisko prezydenta ponownie 6 razy:
- 10 lipca 1994 r., po trudnej walce z pięcioma innymi kandydatami, Aleksander Łukaszenko został wybrany na prezydenta Republiki Białoruś.
- 9 września 2001 Aleksander Łukaszenko został ponownie wybrany na prezydenta Republiki Białoruś. Już w pierwszej turze głosowania urzędujący prezydent otrzymał 75,6% głosów.
- 19 marca 2006 roku odbyły się wybory Prezydenta Republiki Białoruś. Aleksander Łukaszenko został wybrany na trzecią kadencję, uzyskując poparcie 83% wyborców.
- 19 grudnia 2010 – 79,6% głosów – Aleksander Łukaszenko został ponownie wybrany na stanowisko głowy państwa białoruskiego.
- 11 października 2015 został ponownie wybrany na prezydenta Republiki Białoruś, uzyskując poparcie 83,5% wyborców.
- 9 sierpnia 2020 w wyborach prezydenckich na Aleksandra Łukaszenkę głosowało 80,1% wyborców.
Ostatnie wybory – opinia stron pozarządowych
Ostatnie wybory odbyły się 9 sierpnia 2020 roku. Jeżeli wierzyć danym przedstawionym na oficjalnej stronie Białorusi gov.by , po stronie Łukaszenka było 80,1% głosujących. Jednak strony pozarządowe mają inną opinię na ten temat «Według platformy Głos, obecny prezydent kraju Aleksander Łukaszenko uzyskał 61,7% głosów. Biorąc jednak pod uwagę, że w jednej trzeciej lokali wyborczych stwierdzono rozbieżności między liczbą kartek do głosowania a liczbą głosów oddanych na tego samego kandydata w protokole końcowym KKW, można przyjąć, że nawet wynik 61,7% nie jest miarodajny , notatki Tuby.»
W tych wyborach startowało 5 osób – bankier Wiktor Babariko, przedsiębiorca Siergiej Tichanowski, tłumaczka Swietłana Tichanowskaja i Valery Tsepkalo – który jako jedyny miał wcześniej doświadczenie w polityce. «Wkrótce aresztowano Tichanowskiego i Babariko, a podpisy Tsepkalo odrzucono. A Swietłana Tichanowskaja – i o tym mówiły niezależne białoruskie media – władze w formie kpiny zezwoliły jej na udział w wyborach. Faktem jest, że Łukaszenka nie doceniał zdolności jakiejkolwiek kobiety do zajęcia jego miejsca
Przebieg spotkań w Białorusi po wyborach
Jak o tym opowiada strona bbc.com: „Wieczorem 9 sierpnia, podobnie jak w inne przedwyborcze dni, w kraju przestał działać Internet. Ludzie tego dnia zaczęli wychodzić bez celu: raczej z niemożności pozostania w domu w tak ważnym dla kraju momencie. … Usłyszawszy pierwsze oficjalne wyniki z ogromną przewagą Łukaszenki, ludzie udali się do centrów swoich miast – a siły bezpieczeństwa zareagowały natychmiast. … Ponad trzy tysiące osób w całej Białorusi zostało zatrzymanych przez milicję wieczorem 9 sierpnia i w nocy 10 sierpnia. W Mińsku jest ich ponad dwa tysiące. Tego jeszcze nie było w najnowszej historii kraju. Według oficjalnych danych czterech funkcjonariuszy organów ścigania trafiło tej nocy na oddział intensywnej terapii, ale nie ma żadnych zdjęć ani nagrań wideo potwierdzających, że protestujący ich zaatakowali. … Swietłana Tichanowskaja zapowiedziała nową akcję protestacyjną na 10 sierpnia. … W połowie lat 90 na ulicy Okrestina wybudowano zespół budynków do tymczasowej izolacji mieszkańców. W nocy 10 sierpnia 2020 r. siły bezpieczeństwa przywiozły tu setki osób. Pierwsi, którzy opuścili to miejsce, opowiadali, że byli poddawani całej gamie tortur.” – Pełny opis dla osób niewrażliwych jest przedstawiony na stronie internetowej bbc.com. Pierwsze potwierdzone zabójstwo stało się 11 sierpnia. Mieszkaniec Mińska Aleksander Tarajkowski został postrzelony w klatkę piersiową w centrum Mińska. Do rana 11 sierpnia do szpitali przyjęto ponad dwieście osób. Policja codziennie zatrzymywała od siedmiuset do ponad tysiąca osób.
«W jedną z protestacyjnych niedziel 23 sierpnia ludzie udali się do rezydencji Aleksandra Łukaszenki w Pałacu Niepodległości. Z perspektywy lata 2021 roku wydaje się, że właśnie wtedy protestujący byli najbliżsi sukcesu.» Masowe protesty uliczne na Białorusi wygasły w listopadzie. Ludzie byli zmęczeni, robiło się coraz zimniej, presja ze strony organów ścigania tylko rosła, zaczął się strach przed postępowaniem administracyjnym lub karnym.
Orędzie Aleksandra Łukaszenki do narodu
16 sierpnia 2020 roku Aleksandr Łukaszenka wyszedł na spotkanie na placu Niepodległości z przemówieniem do narodu:
„Nie chciałem was zapraszać na ten plac. Po pierwsze, wiem, że macie dużo rzeczy do zrobienia w domu. Zabieracie chleb. Wiem, że niedługo szkoła. I macie wiele zmartwień, aby przygotować swoje dzieci i wnuki do tej pracy. I co najważniejsze, pamiętam te lata 90: tu stali ludzie, robotnicy z garnkami i czajnikami, i prosili o jedzenie, prosili o nakarmienie dzieci. I ja to wszystko widziałem. … A potem obiecałem wam pomóc i zapobiec losowi białoruskich placów. … Ktoś chce nowych wyborów. Wyjrzycie przez okno! Czołgi i samoloty startują 15 minut od naszych granic! I to nie na próżno. Żołnierze NATO brzęczą swoimi gąsienicami u naszych bram. Na zachodnich granicach naszego kraju gromadzi się siła militarna. Litwa, Łotwa, Polska i niestety nasza rodzima Ukraina, jej kierownictwo każe nam przeprowadzić nowe wybory. …”
Jest tu przedstawiony cytat dlatego, aby w żaden sposób nie zmienić sensu tej wypowiedzi. Generalnie, jest ona bardzo długa, ale tu są pokazane kluczowe momenty. Oprócz tego, prezydent dużo mówił o tym, na ile jest wdzięczny narodowi Białorusi, którzy popierają go i jego politykę.
Podsumowanie
W niniejszych czasach Łukaszenka jest oficjalnym prezydentem Republiki Białorusi, ale Swietłana Tichanowskaja została przyjęta jako prezydent Białorusi dla tych, którzy się nie zgadzają z polityką, którą prowadzi Aleksandr Łukaszenka. Opozycyjna część Białorusi ma swój flag tak zwanej „Wolnej Białorusi”, który się składa z białego i czerwonego kolorów.
Następne wybory prezydenckie będą prowadzone nie później 20.07.2025 roku. Jak one będą wyglądały i kto zostanie prezydentem – zostaje dużym pytaniem dla całego narodu Białorusi.
Źródła
- bbc.com
- gov.by
- dw.com
