Ten tekst przeczytasz w mniej niż 5 minut.
W przypadku akcji i kampanii marketingowych organizowanych w celach politycznych można w stosunkowo prosty sposób określić ich skuteczność. Organizowane są one bowiem, jak zresztą każde działanie marketingowe, w celu osiągnięcia jakiegoś wymiernego zysku. Zyskiem tym jest oczywiście wygrana w wyborach czy osiągnięcia możliwie najwyższego wyniku w głosowaniach. Tym łatwiej sprawdzić skuteczność kampanii wyborczej względem innych działań marketingowych, organizowanych na przykład przez prywatne podmioty, bowiem wszelkie dane związane z jej prowadzeniem są ogólnodostępne dla każdego. Prawdopodobne wyniki wyborów, a co za tym idzie skuteczności kampanii marketingowo-wyborczej danego kandydata, poznajemy za sprawą sondaży przeprowadzanych przed samymi głosowaniami, a także zaraz po zamknięciu lokali wyborczych, kiedy otrzymujemy dane exit poll i late poll. Finalne wyniki spływają do nas niewiele później i to właśnie na podstawie zmian w badaniach sondażowych na przestrzeni czasu oraz finalnych wyników możemy ocenić skuteczność danej kampanii.
Nie bez znaczenia dla jego Kampanii były również hasła wyborcze, do których odwoływał się Trump. Make America Great Again ( Uczyńmy Amerykę Ponownie Wielką) główne hasło kampanii, idealnie spinało wszystko to czego chciał. Ameryka znów miała być wielka, miała zagwarantować miejsca pracy dla swoich obywateli, miała raz na zawsze poradzić sobie z problemem nielegalnej imigracji – Tutaj słynne współistniejące hasło “We need to build a wall!”, które odnosiło się do pomysłu budowy muru na granicy z Meksykiem, a którym Stany Zjednoczone mogłyby odgrodzić się od napływu nielegalnych imigrantów z Ameryki Łacińskiej. Trump zapowiadał także, że jako prezydent przywróci zaszczytne pierwsze miejsce USA na scenie międzynarodowej. Hasło “America First”. Przykłady jakie podawał podczas kampanii, to między innymi: – Renegocjacja umowy NAFTA czyli umowy tworzącej strefę wolnego handlu pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Meksykiem. – Trump obiecywał także zmianę podejścia do Chin, które według niego upokarzały USA, dyktując nierówne warunki, na przykład przy wymianie handlowej. Podejście to miało zmienić się nie tylko wobec państwa środka, ale także każdego innego państwa, z którym Stany Zjednoczone prowadzą wymianę handlową, a która jest według niego “niesprawiedliwa”. Wszystkie te hasła, pomysły programowe, wpisywały się w to co Amerykanie chcieli usłyszeć. Faktycznie po 10 latach rządów Baracka Obamy, potrzebowali Oni zmiany, byli nie tylko znudzeni, ale także sfrustrowani polityką Amerykańską, która uważali za nieskuteczną, szczególnie w kwestii terroryzmu, co także populistycznie wytykał Donald J. Trump po atakach w 2015 roku. Uważane za populistyczne, a wręcz demagogiczne hasła Donalda Trumpa były odbierane jako potrzebne i reformatorskie wobec stonowanych haseł innych kandydatów, zwłaszcza tych zbliżonych do centrum, nie mówiąc już o demokratach. Zabieg był udany, poklask udało się uzyskać, co też było widać po prawyborach w New Hampshire (9 lutego 2016) drugich w kolejności po tych w Iowa (1 lutego 2016), w których Donald Trump uzyskał przewagę nad kontrkandydatami i przewage te utrzymywał, z małymi wyjątkami do końca.
Nie byłoby to jednak możliwe gdyby nie postawienie na media niezależne, media społecznościowe, Twittera, którego Trump sam prowadził, Facebooka czy YouTube. Sztab doskonale zdawał sobie sprawę z siły jaka drzemie w social mediach. Szczególnie wiedział o tym Brad Pascale, który odpowiadał za media cyfrowe w kampanii Trumpa. To on wpadł na znakomity w swoich skutkach pomysł wykorzystywania algorytmów oraz marketingu wielopoziomowego w celu dotarcia do jak największej liczby odbiorców. Sztab stworzył aplikację, w której w zamian za zaproszenie znajomych do niej (a co za tym idzie uzyskanie dla sztabu danych kontaktowych, maili, numerów telefonów) można było uzyskać pewne nagrody, na przykład możliwość zrobienia sobie zdjęcia z Donaldem Trumpem – koszt 100 zaproszeń, darmowa czapka “MAGA” 20 zaproszeń, lepsze miejsce na widowni 30 zaproszeń. Za każdym niewinnym zaproszeniem do zabawy, stały realne korzyści pod postacią zwiększającej się bazy danych kontaktowych. Danych, które następnie można było wykorzystać do kolportażu, a także a może przede wszystkim dobierania odpowiednich treści dla tych osób. W ten sposób ludzie dostawali wyczekiwany gadżet czapkę lub naklejki, a także mogli usłyszeć to co chcieli, ponieważ nad wszystkim panował algorytm.
Reasumując więc osoby odpowiedzialne za prowadzenie kampanii wyborczej i marketingowej Donalda J. Trumpa w 2015 i 2016 roku, spisały się wykorzystując wszystkie mocne karty, które posiadali w swojej talii. Potrafili wykorzystać także nadarzające się okazje, które okazały się dla nich swoistymi “boosterami”. Należało jedynie dbać o to by po drodze nie zdarzyła się jakaś wpadka, która mogłaby zniwelować pierwotną przewagę, a co zdarzało się już w przeszłości. Dowodem na sukces marketingowy kampanii jest fakt, iż Donald Trump w prawyborach uzyskał znaczącą przewagę nad rywalami i otrzymał nominację. Sukces uwydatnia fakt iż wypracowane podczas prawyborów metody i pielęgnowanie ich w trakcie głównej kampanii prezydenckiej dały mu pewną wygraną w batalii z Hillary Clinton, z którą wygrał o 77 głosów elektorskich zostając 45. Prezydentem Stanów Zjednoczonych.
Bibliografia
The art of the demagogue; the trump campaign. (2015, Sep 05). The Economist, 416, 27-30.
Hakim, Danny, and Glenn Thrush. “How the Trump Campaign Took Control of the G.O.P.” New York Times 9 Mar. 2020: A1(L). Business Insights: Essentials.
Peter L. Francia, Free Media and Twitter in the 2016 Presidential Election: The Unconventional Campaign of Donald Trump
Stapleton, C. (2019, Jun 01). Brad parscale: The ‘genius who won Trump’s campain,’ and how he’ll get him re-elected. TCA Regional News
Castell, L. (2016, Aug 23). Trump campain tanking in key swing states. University Wire
Green, J., & McElwee, S. (2019). The differential effects of economic conditions and racial attitudes in the election of donald trump. Perspectives on Politics, 17(2), 358-379.
Cecilia Chouhy, Arelys Madero-Hernandez. (2019) “Murderers, Rapists, and Bad Hombres”: Deconstructing the Immigration-Crime Myths. Victims & Offenders 14:8, pages 1010-1039.
Sophie Lecheler, Jörg Matthes, Hajo Boomgaarden. (2019) Setting the Agenda for Research on Media and Migration: State-of-the-Art and Directions for Future Research. Mass Communication and Society 22:6, pages 691-707.
Carlton D. Floyd, Thomas E. Reifer. (2018) What Happens to a Dream Deferred? W.E.B. Du Bois and the Radical Black Enlightenment/Endarkenment. Socialism and Democracy 32:3, pages 52-80
Martin, P. L. (2017). Election of donald trump and migration. Migration Letters, 14(1), 161-171.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawybory_prezydenckie_Partii_Republikańskiej_w_2016_roku
https://en.wikipedia.org/wiki/Donald_Trump_2016_presidential_campaign
Cechą talentu jest niemożność pisania na zamówienie… Poza tym to Zgadzam sie z Toba w 100 i popieram w/w poglady w soposb proSubiektywny 🙂 E. Zegadlowicz.